Ziek, Galibi en regen!

Woensdag 25 februari tot dinsdag 3 maart
Ja het heeft even geduurd, maar hier is weer een verhaal en ik zou er een lang verhaal van maken! Er is veel gebeurd in de afgelopen twee weken. Ik had al eerder een verhaal willen plaatsen, maar dat kon niet wegens de weersomstandigheden hier (wordt later toegelicht)

Ik ben er nu alweer ruim een maand! Wat gaat de tijd toch snel……..
En je leest het goed in de titel: ziek. Ik ben in de derde week ziek geworden. Het is waarschijnlijk begonnen met micraine, zware hoofdpijn en dit was die woensdag niet over. Dus maar thuis gebleven van stage. Ik ben me er die dag niet veel fitter op gaan voelen en ben donderdags ook thuis gebleven van stage. Baalde echt joh. Ben je net begonnen met het intensief begeleiden van de kinderen wordt je ziek.
Heb die dag ook nog even met het thuisfront gebeld! Want Lex was jarig! Daarna toch nog even naar het internetcafé geweest en daar zo’n beetje de hele familie gesproken. Wat grappig zeg had een horde fans er staan vanwege de webcam! hahaha
Ook moest ik een keuze maken met wat ik ging doen. Zaterdags zouden Diewer, ik en nog een paar Belgische studenten naar Berg en Dal gaan. Aangezien dit een hele actieve dag zou worden heb ik besloten om hier niet naar toe te gaan. En dat was maar goed ook, want die zaterdag heb ik me goed beroerd gevoeld. Zondags zouden we naar Braamspunt gaan om dolfijnen te gaan spotten. Gelukkig ging deze trip niet door, miscommunicatie met de gids. Hier kan ik dus nog een keertje naar uitkijken, want de andere meiden willen hier ook nog wel naar toe. Op die manier had ik nog een extra dagje om uit te rusten! Wat ik ook wel kon gebruiken.
Zondag heb ik ook voor mezelf maar besloten om die maandag even bij een dokter langs te gaan. Voelde me al wel wat beter, maar ik wilde er zeker van zijn dat het niks ernstigs was. De dokter dacht dat het een griep was, maar ze gaf aan dat het misschien wel beter was om me te laten prikken voor malaria. Je weet het maar nooit en ik ben de binnenlanden in geweest. Ook al is het bijna uitgesloten op de plek waar ik ben geweest.
Dus dinsdagochtend vroeg mijn fietsje op, op naar de medische zending om wat bloed af te geven. Een uurtje later kon ik de uitslag al weer ophalen!! Ik heb geen malaria!! Dat betekend dat ik een goede griep heb gehad, waarvan ik goed moet uitrusten en met de wisselende weersomstandigheden hier is dat niet echt super. Het is in die week heel erg plakkerig en warm geweest.

Woensdag 4 maart
Voor het eerst, na een week lang thuis te hebben gezeten weer naar stage geweest. Dit was wel weer super hoor!! De juffen en de kinderen weer gesproken en de kinderen natuurlijk ook weer geholpen met rekenen en taal. Was wel een zeer vermoeiende dag dus ’s middags even een siësta gehouden. Een lekker dutje gedaan en daarna weer even voor school bezig geweest.
’s Avonds uit eten geweest bij het pannenkoekenrestaurant, want één van de meiden was jarig. Was wel erg lekker!

Donderdag 5 maart
Weer naar stage toe geweest. De kinderen die er waren heb ik geholpen er waren namelijk wat verschuivingen in het programma wegens repetities. ’s Middags weer onze vaste siësta gehouden, want die avond zouden we op stap gaan!! Jaja voor het eerst in vier weken zijn we op stap geweest naar de Havana. De avond eerst nog even gevuld met het kijken van de Friends dvd’s! Heerlijk die ontspanning! En daarna ons klaargemaakt voor de stapavond. In het begin was er nog salsa, dat was echt wel super om te zien. Je kunt hier ook op les gaan, maar dat vind ik toch iets teveel. Dat zou dan twee avonden twee uur lang salsa dansen zijn en op zich ben ik ook best druk voor school. Ik ga wel heel goed kijken en dan leer ik het misschien ook wel hahaha! Tegen een uur of één werd er andere muziek gedraaid en kon ik me wagen op de dansvloer. Is lang geleden dat ik op stap ben geweest! Het laatste half uurtje op het terras gezeten en toen weer een taxi naar huis gepakt om heerlijk te gaan slapen en uit te slapen.

Vrijdag 6 maart
Een heerlijk vrij dagje! Een dagje om lekker uit te slapen en dat heb ik zeker ook gedaan na onze stapavond! Dus zeker ook een dag waarop ik niet veel heb gedaan.
Wel even naar Ellen gebeld, want die was jarig! Was echt gek om elkaar te spreken, maar wel heel leuk!! Moeten we zeker vaker doen :)
Nog wel even naar het internetcafé geweest om gezellig te kletsen via msn, de mail te checken en voor school dingen op te zoeken, want ook dat moet gebeuren. ’s Middags nog weer even voorbereid voor stage voor de komende week en bezig geweest met de leervraag (een ander verslag wat ook hier gemaakt moet worden)
’s Avonds lekker uit eten geweest met Maaike, Diewer en Suzanne en daarna de tas ingepakt, want zaterdag en zondag gaan we weer op trip! En dit keer naar Galibi.

Zaterdag 7 maart en zondag 8 maart
Om kwart over 5 gaat de wekker! Pff wel vroeg hoor, maar om 6 uur worden we opgehaald voor onze trip. Nou ja zouden we opgehaald worden. Dat werd dus wat later Surinaamse tijd was dat 7 uur.
Eenmaal gesetteld in de auto en nog een paar andere meiden opgehaald te hebben kon onze tocht naar Galibi worden voortgezet. Het eerste kwartier ging nog wel tot we de Surinamerivier over waren. Het leek wel of we de hele weg over drempels hebben gereden wat een gehobbel en dat is verder niet zo erg, maar mijn rug en mijn nek vonden het toch wat minder leuk.
Na een rit van 4 uur en wat tussenstops waren we aangekomen in Albina. Van hieruit zouden we vertrekken met de boot naar Galibi. Dit is nog wel aan het vaste land, maar daar is geen weg naar toe voor de auto. In Albina hebben we 2 uur moeten wachten op de boot en dat was helaas niet altijd met mooi weer. Het heeft onderweg veel geregend en op het moment dat we de boot in moesten goot het. Dus alle tassen in vuilniszakken en zelf de regenponcho aan. Een fantastisch gezicht is dat hahaha en hup de boot in.
Eenmaal in de boot werd het gelukkig droog en konden we nog een beetje genieten van het mooie uitzicht. Na een boottocht van ruim een uur zijn we aangekomen in Galibi. Daar hebben we onze spullen naar een kamer gebracht. We konden daar gewoon in bedden slapen dus dat is wel fijn dan hebben we het ’s nachts ook niet zo koud.
Eindelijk tegen 3 uur kregen we dan ook onze lunch had vanaf die ochtend niet meer echt gegeten. Was erg prettig geregeld, maar goed een paar uur later kregen we al weer ons avond eten. Dus we waren goed gevuld. Jullie zullen nu wel benieuwd zijn wat ik in Galibi ga doen.
Nou om 21.00 uur zaten we weer in het bootje richting het strand nog meer naar de Atlantische oceaan toe, want daar gaan we Waranaschildpadden (zeeschildpadden) spotten!
Na een boottochtje van een uur in het donker over de Marowijnerivier kwamen we aan op het strand en hebben we daar vier Waranaschildpadden gezien.
Die beesten zijn echt super groot. Wel een meter tot anderhalf, maar was echt heel bijzonder. Heb er ook nog eentje aangeraakt, want als ze eieren gaan leggen raken ze in een soort van trance en zijn ze afgesloten van de omgeving. Je denkt echt dat de schild heel ruw is en dat het voelt alsof het allemaal hokjes zijn, maar dat is niet zo het is helemaal glad.
Helaas heb ik ze geen eieren zien leggen, dat was wel jammer, maar goed die zien eruit als pingpong ballen dus daar kan ik me wel wat bij voorstellen.
De avond hebben we afgesloten met wat spelletjes en tegen half 4 lag ik uiteindelijk op bed.
Zondagmorgen werd ik tegen half 9 wakker en heb ik eerst gebruik gemaakt van de geweldige douche. Een douche waar het water uit komt druppen en soms even niks komt erg fijn dus! Ach ja je moet alles meemaken. Een heerlijk ontbijtje volgde met daarna een wandeling naar de dierentuin. Je moet het niet vergelijken met een dierentuin in Nederland.
Wel lopen hier een aantal dieren los. Zoals de doodshoofdaapjes en nog een soort (ben even de naam kwijt). Deze springen op je en willen het liefst alles pakken. Echt zo grappig! Dat zijn weer leuke foto’s geworden. Ook was er een papegaai, soort van wasbeertjes, kaaiman, rode ibissen, gieren, kleine waterschildpadden en landschildpadden (ook nog even vastgehouden) en dat was het wel.
Daarna nog even door een indiaans dorpje gelopen. Allemaal huisjes van golfplaten en mensen die de was buiten in de rivier doen, buiten boven een vuurtje koken. Echt bijzonder om daar door heen te lopen. Ook nog in een vrouwencentrum geweest waar dorpelingen sieraden, aardewerk en vlechtwerk verkopen. Je kijkt echt je ogen uit zoveel kettingen en armbanden allemaal met de hand gemaakt. Dus ook nog wat gekocht natuurlijk kon ik weer niet laten! :)
Eenmaal terug bij ons eigen verblijf de spullen gepakt, gegeten en toen kon onze onvergetelijke terug reis beginnen. Het eerste uur in de boot en het eerste uur in de auto heb ik nog wel kunnen slapen. Daarna begon het gehobbel en iedereen had zoiets van waar gaan we heen?? We gingen toch naar huis?? Hier zijn we de heenweg niet langsgekomen??
Wat bleek zouden we nog naar een plantage gaan wat eigenlijk voor de zaterdag gepland stond. Nou daar zat niemand in ons busje op te wachten. Het was al half 6 en tegen 7 uur zou het donker worden en we moesten vanaf daar ook nog weer helemaal terug. Nadat we een half uur hadden gereden zijn we omgedraaid. Het busje voor ons waren we al kwijt en de weg werd er door de regen niet beter op. Omdraaien maar en op naar Paramaribo, want iedereen verlangde wel naar een goed bed. Eenmaal weer op de verharde weg werd het gehobbel nog slechter en mijn rug kreeg het zwaar te verduren. Door de regen kon je ook niet alle gaten zien en kon er niet op tijd geremd worden dit veroorzaakte ook nog een klapband. Ook dat nog!
Allemaal de auto uit! En daar sta je dan ergens in Suriname op een weg waar je lek geprikt wordt door de muggen. Gelukkig kwam het andere busje er ook alweer aan en was de band snel verwisseld en kon onze reis voortgezet worden. Dit zou nog anderhalf uur hobbelen worden op de achterbank! Wat was ik blij toen ik de brug over de Surinamerivier zag en de weg beter werd! Dat was een stuk prettiger voor mijn rug.
Het was echt een hele belevenis, maar wel super leuk! Had het zeker niet willen missen!

Maandag 9 maart
Oh nee hé! Het regent en dat was gisteravond al begonnen! En niet zo zachtjes ook! Echt een deel van de straat voor ons stond al blank. Dus dat wordt een taxi bellen, want hierdoor gaan we echt niet fietsen. Vanaf zeven uur zijn we bezig geweest om een taxi te bellen en dat was echt niet makkelijk. Alle taxi’s waren zo’n beetje bezet, maar gelukkig we hebben er eentje weten te bemachtigen. Om tien voor acht komt de taxi eraan. Normaal zijn we dan al op stage, maar goed ze zullen het vast wel begrijpen. Het was al een heel gedoe om in de taxi te komen met al dat water en toen begon de reis. Het eerste stuk ging nog wel totdat we op een weg kwamen die helemaal vast stond en daar stond het water tot halverwege de wielen.
Nou als je dat denkt dat het dat was nou nee. We waren ongeveer een half uur verder en nog niet heel veel opgeschoten zegt Marlon: “Ik krijg natte voeten”. Stond er gewoon water in de taxi! Na drie kwartier en natte voeten waren we aangekomen op stage. We waren nog geen minuut de taxi uit stonden er kinderen bij de school al te schreeuwen dat er geen school was vandaag. Nee hé! Zo’n hele rit gemaakt hebben ze geen les. Er waren wel wat leerkrachten, maar de kinderen hadden regenvrij en de kinderen die er waren moesten dus weer opgehaald worden door hun ouders of andere familie. Dus we konden weer naar huis en dit keer niet met de taxi, maar lopen. Geen enkele taxi reed nog om dat tijdstip aangezien de auto’s dan kapot zouden gaan vanwege het vele water.
Maaike en ik hebben zo’n uur erover gedaan van stage weer terug naar ons huis en dat was niet gewoon lopen over de stoep, maar midden over de straat om te proberen zo droog mogelijk weer thuis te komen. Dit is natuurlijk niet gelukt, want we hebben op sommige plekken tot onze knieën in het water gelopen! Na deze bizarre tocht hebben we thuis eerst maar even onze voeten en benen goed geschrobd, want het water is niet alleen regenwater maar ook water wat uit de putten omhoog komt. Niet echt super schoon en fris dus!
We hoeven echt niet op trip om van alles mee te maken ook hier in de stad kun je genoeg beleven! En het weer is hier net zo voorspelbaar als in Nederland gewoon kijken hoe het die ochtend is en hoe het de rest van de dag verloopt.
Wel is het morgen volle maan en het schijnt dat het weer ervoor of erna altijd slecht is. Hopelijk is het weer dan morgen wat beter anders hoeven we dan ook niet naar stage toe, want er komt dan echt helemaal niemand! En dat is niet echt fijn voor onze stageperiode aangezien we wel met de kinderen een vast programma hebben wat willen doorlopen om een uiteindelijk doel met ze te bereiken.
Eigenlijk wilden we ook nog even naar het internetcafé, maar dat moet even wachten tot morgen. Vanwege het slechte weer zijn de meeste straten ondergelopen zo ook die richting het internetcafé.

Dinsdag 10 maart
Het is droog, maar voor hoelang?? We konden dus op de fiets naar stage. Nog een hele tocht, want op sommige plekken stond toch nog een beetje water in de straat. We zijn wel goed aangekomen hoor en vandaag was de school weer gewoon open. Dus weer hard aan de slag!
Ik merk wel tijdens het begeleiden van de kinderen, dat je de dagen die je er niet bent of niet kunt zijn mist. Je merkt dat de kinderen echt elke dag begeleiding nodig hebben, want door veel herhaling blijft de stof hangen en kunnen ze het ook toepassen. Nu heb ik nog veel het idee dat je elke keer na een vrije dag opnieuw moet beginnen en dat kost best veel energie. Wel zie ik bij sommige kinderen vooruitgang en dat is ook zeker positief! Bij de één is de vooruitgang wel wat groter als bij de andere, maar elk stapje telt.
Morgen hebben we opnieuw een vrije dag, want dan is het Holi-feest. Een Hindoestaansfeest waarop iedereen vrij is en op die dag wordt het nieuwe jaar gevierd en het goede bestrijd het kwade.
’s Middags is het helaas weer gaan regenen en dit houdt voorlopig nog niet op. Maaike en ik hebben nog een poging gewaagd om naar het internetcafé te gaan en dat was weer een hele tocht. Het is maar vijf minuten fietsen, maar een straat verder stond toch echt alles blank. En hebben we echt met de trappers door het water moeten fietsen. Aangekomen was het internetcafé ook nog dicht even bij de buren aan de overkant kijken, deze was wel open, maar had geen internet vanwege de overstromingen. Dit is echt balen, want we moeten een zestal scholen doorgeven waar we volgend jaar eventueel onze wpo (stage) zouden willen lopen en dit moet via de mail. Helaas kunnen we de kpz (school in Nederland) ook niet meer bellen i.v.m. het tijdsverschil dus we moeten, maar hopen dat het morgen mooi weer is en ’s ochtends gelijk maar even bellen. Wat een toestand toch allemaal!

Woesdag 11 maart
Nu is Maaike ziek. Ben ik er net weer bovenop heeft zij nu hele erge hoofdpijn en koorts. Hopelijk komt ze er snel weer overheen, want dit is natuurlijk geen pretje.
Oh ja nog even over het weer het regent nog steeds. Vandaag ook even gebeld naar de kpz en gelukkig is alles telefonisch geregeld. Wat een opluchting!
Tegen de middag ben ik nog even de stad in geweest met Diewer en Suzanne om te kijken of er nog wat van het feest te zien is. Het schijnt dat er dan veel muziek is en de mensen gooien dan met een één of ander poederverf waardoor je dus helemaal onder de meest mooie kleuren komt te zitten.
In de stad aan gekomen bij het onafhankelijkheidsplein (waar het feest zou zijn) was er dus niks te beleven. Dan maar even wat drinken bij Broki (restaurantje aan de waterkant) en daarna een taxi bellen om nog naar een andere plek te gaan waar wel een feest schijnt te zijn.
Eenmaal in de taxi, vertelt de taxichauffeur ons dat we er niet heen hoeven te gaan ook daar valt niks te beleven en dat komt allemaal door de vele regen die is gevallen en nu nog valt. Dan maar weer terug naar huis. Thuis nog even een paar uurtjes bezig geweest voor school en de rest van de avond rustig aan gedaan.
Het schijnt ook dat we in het nieuws zijn geweest in Nederland vanwege de overstromingen die hier plaats hebben gevonden?? Iemand wat van meegekregen??

Het volgende verhaal zal vast wel weer één en al avontuur zijn! Je weet het hier maar nooit!
Maar laten we hopen dat dan de zon iets meer schijnt!! :)

Liefs Madelon

Ps. Bedankt voor de kaartjes die ik al heb ontvangen! Echt super leuk! Wil er zeker nog wel meer krijgen (duurt ongeveer twee weken voordat de post hier is)! Ook berichtjes op mijn site blijven plaatsen hoor, is veel te leuk om te lezen!

Ps. Foto’s volgen nog!!

Mijn adres:
Van Idsingastraat 116
Paramaribo